De waarheid ligt in het oog van de toeschouwer. En ons brein is primair vooringenomen geprogrammeerd. Omdat het brein standaard zoekt naar snelle beloning. Wat ook komt in de vorm van herkenning. Nadenken is wat dat betreft serieus gedoe en vraagt om een enorme herseninspanning. Structurele en incidentele informatie verzamelen, bundelen en analyseren om een mening te kunnen vormen. Pff! Wat een gedoe!
Daarbij voelt het natuurgetrouw (en gelegitimeerd door de snelle beloning) om de perceptie van een ander over te nemen waar je een gelijkenis mee voelt. Of op wie je door herkenning denkt te kunnen vertrouwen. Zonder enig onderzoek, zonder feiten te kennen of informatie tot je beschikking te hebben. En dan toch de mening van een ander voor waar aanneemt en stopt met nadenken of beoordelen.
Peaks & valley’s
Ik heb inmiddels wat bergen beklommen en de Valley of despair overwonnen. En ja, het geeft me echt wel een kick om te kunnen zeggen dat ik ook succesvol heb gepresteerd. Onder meer door het feit dat ik ergens naartoe heb gewerkt en met trots naar die ervaring kan terugkijken. Op persoonlijk vlak, maar zeker ook in samenwerking en vanuit sociale verbinding. Wat het me met name heeft gebracht kennis en zelfinzicht.
Guts & glory
Zoals lef, creativiteit, en probleemoplossend vermogen. Dus niet alleen in wat kan ik en wil ik maar in denkvermogen en sociaal emotioneel. Je leert dingen in te schatten, je kunt beter verbanden leggen en patronen herkennen. Kort gezegd, heeft het mijn karakter geslepen en gevormd. Het leren doorzetten en wat voor beloning een bepaalde inspanning kan opleveren. Je kunt je verwachtingen veel beter leren managen, in het mentale en het fysieke, ook qua motoriek.
No pain no gain
Wat voor inspanning iets kost en hoeveel kracht en tijd iets behoeft. Maar dat moet je allemaal ontdekken door het te doen, waarvan de praktijk de leerschool is. Praktijk is waardoor spoorvorming tot stand kan komen, door uitdaging en herhaling. Spoorvorming is hoe patronen in de hersenen tot stand komen. Denk aan routine, linkshandig of rechtshandig, sporten, fietsen, gewoonten en voorkeuren. Maar ook zaken al rust, werk, leren, sociaal contact, opvoeden, zorgen en recreëren.
Und??
Stop dus met te denken dat door digitalisering en A.I. ons leven opeens heel veel simpeler (of beter) wordt. Want het tegenovergestelde is waar. Als we nu met zijn allen losgaan op zaken als google en Chat GPT, omdat het zo ‘makkelijk’ en ‘snel’ is om die voor je te laten werken, kom je er bekaaid vanaf. Kunstmatige intelligentie is geen kennis en ook geen vaardigheid. Er ontstaat geen enkele spoorvorming of emotionele intelligentie.
Don’t change passion for glory
De illusie dat menselijke inspanningen niet nodig zijn, is onachtzaam. Ten eerste komt de data waar internet of A.I. op draait niet uit de lucht gevallen. Ten tweede is het vragen om nog minder weerbaarheid van de mensheid. Denk eens aan toen melding kwam van de ‘autopilot’ in de auto. De eerste reactie was direct: “Mooi! Dan kan je voort in de auto doorwerken!”
Whut!?
Dus over een decennia zitten we nog sneller in een depressie, weten we nog minder wat we waard zijn of wie we zijn. Weten we nog minder waarom het leven een bepaalde inspanning vraagt, snappen we er helemaal geen reet meer van.
En weet je helemaal niet meer wat menszijn is of was en wat daarbij hoort. Daar zijn we al goed naar onderweg.
Ik ben, wij zijn
We zijn geen machines, we zijn geen robots, we zijn geen computers en we zijn ook geen assets. Weet dat zonder de mensheid dat alles geen enkele waarde heeft.
En dat als we zo doorgaan je wilt dat je kleinkind alleen nog maar met een Chatbot en Alexa praat, omdat jij niks weet.
